من بی خود و تو بی خود و مارا که برد خانه من چند تورا گفتم کم خور به سه پیمانه در شهر یکی کس را ،هوشیار نمیبینم، هر یک بدتر از دیگر ، شوریده و دیوانه اندک اندک جمع مستان میرسند ، اندک اندک می پرستان میرسند اندک اندک زین جهان هست و نیست ، نیستان رفتند مستان میرسند اندک اندک یار مرا غار مرا ، عشق جگر خوار مرا یار تویی غار تویی ، خواجه نگه دار مرا قطره تویی ، بحر تویی لطف تویی ، قهر تویی قند تویی ، زهر تویی بیش میازار مرا یار منم غار منم ، دلبر و دلدار منم ، غنچه منم خار منم دور مشو، این همه مغرور نشو خانه خراب میکنی ، خانه بر آب میکنی ، خانه سراب میکنی ناز نکن ، ناز بیا ، خانه بر انداز بیا باز مرو ، باز بیا دور مشو دور مشو